Paulus laat in dit hoofdstuk zien dat hun zoeken naar wijsheid en hun verering van zelfgekozen leraren tot verdeeldheid in de gemeente leidde hetgeen een zeer kwalijke zaak is. Hij laat dan zien dat leraren (slechts) door God gegeven worden met een eigen taak en eigen verantwoordelijkheden. Iedere voorganger is verantwoordelijk voor hoe hij verder bouwt op het fundament Jezus Christus en zal daar ook loon op ontvangen dan wel schade lijden. En de Corinthiërs moeten zich realiseren dat zij geen (afgodische) loyaliteit aan voorgangers verschuldigd zijn maar dat voorgangers aan hen gegeven worden tot eer aan God. Zij zijn slechts van Hem en daarom zouden zij zich niet op mensen moeten beroemen.
In dit gedeelte zal Paulus weer terugkomen op sexualiteit buiten het huwelijk. De Corinthiërs zagen daar geen probleem in. Paulus laat echter zien dat het lichaam, sexualiteit en het huwelijk heilige zaken voor God zijn en dat zijn kinderen daar op een God welbehaaglijke manier mee om horen te gaan.
1 Kor 9:24 t/m 10:13; Galaten 6:1; Johannes 8:1-11
Paulus zegt in vers 25 "Iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles". Wat betekent dat nou? Alle sporters doen hun best en gaan zo hard mogelijk. De winnaar wordt echter niet in die paar rondjes bepaald, maar in de weken en maanden ervoor. Wie maar eet en drinkt en doet wat hij wil, is er niet klaar voor. Maar diegene die voortdurend dacht: "ik moet morgen rennen" en zich onthield die is er wel klaar voor. Normaal gesproken is het zo dat de mate waarin je de leiding van Gods Geest ervaart te maken heeft met die weken en maanden ervoor. Hetzelfde geldt voor de mate waarin je geniet van de samenkomsten en Gods leiding daarin ziet. Vul je leven moet goede dingen (Psalm 1).
In dit hoofdstuk 9 laat Paulus zien wat het (voor hem) betekent om af te zien van rechten wanneer dat een hoger doel dient. Voor hem was dat de prediking van het evangelie en het behoud van mensen. In dat afzien is hij een levend voorbeeld van de kosteloosheid van het e vangelie. Aan de andere kant laat hij in dit hoofdstuk zien dat gelovigen de verantwoordelijkheid hebben om in het onderhoud van fulltime-werkers in het evangelie te voorzien. Dat is een Bijbelse opdracht die Paulus ook duidelijk uiteenzet en verdedigt.
Het hoofdstuk waarin Paulus zichzelf verdedigt naar de Corinthiërs staat op een vreemd plaats. Het staat precies tussen twee gedeelten over het eten van afgodenoffer in. Hij doet dit echter om te laten zien dat hoewel gelovigen veel vrijmoedigheid en gewetensvrijheid hebben we dat soms laten staan ten behoeve van anderen. Niet allen hebben namelijk dezelfde kennis. Paulus betoogt in dit hoofdstuk dat, hoewel hij "recht" had van het evangelie te leven, dit niet deed om nóg bruikbaarder te zijn voor zijn Heer. Ook wij als kinderen van God mogen leren dat we soms van onze rechten af behoren te zien wanneer dit anderen verder kan helpen.
1Cor.11:17-34
In dit gedeelte waarschuwt de apostel de Corinthiërs voor de gevolgen van de wantoestanden tijdens de avondmaalsviering. Zij minachtten hun minderbedeelde medegelovigen door in hun liefdemaaltijd duidelijk onderscheid tussen rijk en arm te maken. Hierin gedroegen zij zich haaks op de betekenis van het avondmaal waar alle gelovigen gelijk zijn voor de Heer en die uitdrukking geeft aan de eenheid met de Heer en de eenheid als lichaam van Christus. Naast de waarschuwing laat hij uiteraard de heerlijke betekenis zien van het avondmaal als uitdrukking van het werk van de Heer in verleden, heden en toekomst. We zouden dit vieren om aan Hem, en niet aan onszelf, te denken. Daarom was wat zij deden zo kwalijk.