1Co.15:35-58
In het tweede gedeelte van dit hoofdstuk gaat de apostel in op een aantal tegenwerpingen tegen het geloof in de opstanding. Hoe kunnen ontbonden lichamen nu opstaan? Paulus zal dan laten zien dat God de opstandingsgedachte al lang in de natuur heeft gelegd. Ook de aard van het opstandingslichaam zal hij bespreken. En ook hier zien we dat het grote Voorbeeld altijd weer de Heer jezus Zelf is. Wij zullen delen in eenzelfde lichaam als Zijn opstandingslichaam. Hij zal allen die met Hem verbonden zijn bij Zijn komst veranderen, reeds overleden dan wel nog levend. En dit heeft niet alleen gevolgen voor de toekomst…..maar ook zeker voor ons heden. De oproep is dan ook om onze toekomst ons heden te laten bepalen.
Er wordt veel gezegd over de functie van profetie vandaag de dag. Maar wat is profetie eigenlijk? We zien dan dat het niets minder is dan het persoonlijk gezaghebbend en onfeilbaar spreken van God tot Zijn volk is. En daar zou men als gemeente ruimte aan geven is wat Paulus de Corinthiërs hier zegt. Of God in deze dagen nog net zo spreekt als toen het nieuwe testament er nog niet was? Wel, dat valt te bezien. Uitsluiten hoeven we niet, het te onderzoeken wel. Het is immers nogal wat. Maar God is soeverein; we laten het aan Hem.
In dit laatste hoofdstuk zal Paulus de nog resterende vragen van de Corinthiërs afhandelen, die over de collecte en een vraag over de komst van Apollos. Paulus geeft hen zelf nog wat aanbevelingen over hun houding jegens Timotheüs en Stefanas. Ook in dit hoofdstuk liggen nog prachtige lessen over onze omgang met giften, hartelijkheid naar elkaar en visie op dienst. Ook zal de apostel nog een forse waarschuwing geven aan hen die de Heer niet liefhebben.
2Co.4:1-15
De heerlijke bediening van leven, rechtvaardigheid en de Geest wordt slechts gezien door hen die zich tot de Heer bekeerd hebben. Maar vanwege die heerlijke boodschap heeft hij geen enkele schroom, ondanks de grote tegenstand. Maar opdat alles Gods kracht zou zijn heeft dat wel grote gevolgen voor zijn leven. De heerlijkheid van de Heer komt het beste uit in de fragiliteit van zijn dienstknecht(en).
In dit hoofdstuk van de tweede Corinthebrief schrijft Paulus aan de Corinthiërs dat zijn brief aan hen in plaats van direct zelf te komen met goede bedoelingen gedaan is. Hij wil hen de tijd geven om orde op zaken te stellen in de gemeente, hetgeen zoals later zal blijken, ook gedaan is en die Paulus veel vreugde bezorgde. Hij laat in dit gedeelte zien wat de weg van bekering en herstel na zonde is en hoe God dat voor Zijn gemeente bedoeld is. We zien hier dan ook het hart van de apostel voor de gemeente waarin ook zijn eigen leven van pijn en moeite illustratief is voor de weg van het kruis. Maar bovenal ook de weg van herstel en verzoening. En juist daarin ligt ook zijn grote vreugde omdat hij daarin zo’n groot navolger van de Heer Jezus is.